| Váci Mihály:Nélküled
Elmúlnak így az estjeim
nélküled,csillagom.
Olyan sötét van nélküled,
- szemem ki sem nyitom.
Olyan nehéz így a szívem,
hogy szinte földre ver;
le-lehullok,de sóhajom
utánad - felemel.
Olyan csend van így nélküled,
hogy szinte hallani,amit még utoljára
akartál mondani.
| |